Empati kurmak ile tecrube etmek cok farkli seyler. Insanoglu, bu tarz bir olayi tecrube etmeden, konuyu tam anlamiyla anlayamiyor.
Cocukluk arkadasimin minicik ogluna skolyoz teshisi kondugunda, bircogumuzun yaptigi seyi yaptim. Nadiren durumunu sordum, ameliyat oldugunda ziyaret ettim, gecmis olsun dedim, yani rutin seyler. Yunus'un durumunnu ogrendikten sonra, aslinda ona ve ailesine yardim etmek icin yapacagim ne kadar cok sey oldugunu buyuk bir uzuntuyle anladim. Kardesini kaybetmis baska bir arkadasimin bir kere bile yanina ugrayip, 'Anlat' dedigimi hatirlamiyorum. Normal arkadasligimiz devam ederken, bu acisini gundeme getirmekten kacindigimi cok uzulerek farkettim.
Eger bir yakininiz benzer seyler yasiyor ise, sizlere cok nacizane tavsiyelerim var.
1. Dinleyin, dinleyin ve yine dinleyin. Yorum yapmadan once, durumu anlamaya calisin. Anlatacaklari cok sey var. Cocuklarinin gecirecegi operasyonlari da konusun, bu operasyonlarin basarisiz olma ihtimallerini de. 'Ben ne diyecegimi bilemiyorum' veya 'Bunu konusmak bana cok aci veriyor' diyorsaniz, cok uzgunum ama cok bencilsiniz cunku yakininiz, sizin konusamadiklarinizi zaten her saniye dusunuyor.
2. Durumlarinin detaylarini anlamaya calisin. Anlayin ki kendilerini bunca Latince tibbi terim arasinda yalniz hissetmesinler. Tek bildiginiz rahatsizligin ismi olmasin.
3. Onlari mutlu edecek kucuk jestler yapin. Hastane ziyaretlerinin ardindan kapilarini calip sevdikleri bir yemegi goturun, iki sinema bileti alin, yuzlerini guldurun. Ben ne yapabilirim ki, doktor ziyaretlerinden sonra arayip soruyorum ya' demeyin. Size ihtiyaclari var. Kotu gun denir ya, iste bu o kotu gun. Bugun desteginizi hissetmezlerse, yarin varliginizin onlar icin onemi olmayabilir.
Yunus'un durumunu ogrendikten iki hafta sonra, bir arkadasim zorla evine yemege cagirdi bizi. Cok gitmek istemedik ama buyuk oglumuz icin degisiklik olur diye gittik. Bera'nin en sevdigi yemegi yapmislardi ve harika bir aksam gecirdik. O aksam yemegini hic unutmayacagiz.
4. Yasadiklarinin ne kadar ZOR oldugunu yuzlerine tekrar edip durmayin. Bunun farkindalar. Bir de aciyarak, uzun Yesilcamvari bakislar atmayin, cok komik oluyor :) Durumu ele alirken soyle dusunun: 'Bu insanlar hayatlarinin en zor donemlerinden geciyor. Bunu kolaylastirmak icin ben ne yapabilirim?'. Soylediginiz ve yaptiginiz herseyi hayatlarinin sonuna kadar hatirlayacaklar, emin olun.
5. 'Bir ihtiyaciniz olursa ara' demeyin. Size ihtiyaclari var zaten, ama sizi arayip, 'Size ihtiyacimiz var' demeyecekler. Siz onlari arayin.
6. Kalp anomalisi olan cocuklarin ameliyat oncesi ve sonrasi hasta olup zayif dusmemeleri cok onemli. Hasta iseniz veya hastalik supheniz varsa, hastaligi atlatana kadar onlardan uzak durun. Cocuklarinin sagligini pazarlik konusu yapmayin.
Anlattiklarim yasadigimiz tecrubelerin sonucudur. Tek istegim burayi birilerinin okuyup, sevdikleri icin dogru seyi yapmasi.
Yunus'un Babasi
Cocukluk arkadasimin minicik ogluna skolyoz teshisi kondugunda, bircogumuzun yaptigi seyi yaptim. Nadiren durumunu sordum, ameliyat oldugunda ziyaret ettim, gecmis olsun dedim, yani rutin seyler. Yunus'un durumunnu ogrendikten sonra, aslinda ona ve ailesine yardim etmek icin yapacagim ne kadar cok sey oldugunu buyuk bir uzuntuyle anladim. Kardesini kaybetmis baska bir arkadasimin bir kere bile yanina ugrayip, 'Anlat' dedigimi hatirlamiyorum. Normal arkadasligimiz devam ederken, bu acisini gundeme getirmekten kacindigimi cok uzulerek farkettim.
Eger bir yakininiz benzer seyler yasiyor ise, sizlere cok nacizane tavsiyelerim var.
1. Dinleyin, dinleyin ve yine dinleyin. Yorum yapmadan once, durumu anlamaya calisin. Anlatacaklari cok sey var. Cocuklarinin gecirecegi operasyonlari da konusun, bu operasyonlarin basarisiz olma ihtimallerini de. 'Ben ne diyecegimi bilemiyorum' veya 'Bunu konusmak bana cok aci veriyor' diyorsaniz, cok uzgunum ama cok bencilsiniz cunku yakininiz, sizin konusamadiklarinizi zaten her saniye dusunuyor.
2. Durumlarinin detaylarini anlamaya calisin. Anlayin ki kendilerini bunca Latince tibbi terim arasinda yalniz hissetmesinler. Tek bildiginiz rahatsizligin ismi olmasin.
3. Onlari mutlu edecek kucuk jestler yapin. Hastane ziyaretlerinin ardindan kapilarini calip sevdikleri bir yemegi goturun, iki sinema bileti alin, yuzlerini guldurun. Ben ne yapabilirim ki, doktor ziyaretlerinden sonra arayip soruyorum ya' demeyin. Size ihtiyaclari var. Kotu gun denir ya, iste bu o kotu gun. Bugun desteginizi hissetmezlerse, yarin varliginizin onlar icin onemi olmayabilir.
Yunus'un durumunu ogrendikten iki hafta sonra, bir arkadasim zorla evine yemege cagirdi bizi. Cok gitmek istemedik ama buyuk oglumuz icin degisiklik olur diye gittik. Bera'nin en sevdigi yemegi yapmislardi ve harika bir aksam gecirdik. O aksam yemegini hic unutmayacagiz.
 |
| Tesekkurler Ozturk Ailesi :) |
4. Yasadiklarinin ne kadar ZOR oldugunu yuzlerine tekrar edip durmayin. Bunun farkindalar. Bir de aciyarak, uzun Yesilcamvari bakislar atmayin, cok komik oluyor :) Durumu ele alirken soyle dusunun: 'Bu insanlar hayatlarinin en zor donemlerinden geciyor. Bunu kolaylastirmak icin ben ne yapabilirim?'. Soylediginiz ve yaptiginiz herseyi hayatlarinin sonuna kadar hatirlayacaklar, emin olun.
5. 'Bir ihtiyaciniz olursa ara' demeyin. Size ihtiyaclari var zaten, ama sizi arayip, 'Size ihtiyacimiz var' demeyecekler. Siz onlari arayin.
6. Kalp anomalisi olan cocuklarin ameliyat oncesi ve sonrasi hasta olup zayif dusmemeleri cok onemli. Hasta iseniz veya hastalik supheniz varsa, hastaligi atlatana kadar onlardan uzak durun. Cocuklarinin sagligini pazarlik konusu yapmayin.
Anlattiklarim yasadigimiz tecrubelerin sonucudur. Tek istegim burayi birilerinin okuyup, sevdikleri icin dogru seyi yapmasi.
Yunus'un Babasi
No comments:
Post a Comment