Yunus
tam bes aylikti bu isme karar verdigimizde.
Cinsiyetini ogreneli tam da
1 ay olmustu. Ayaz ailesine bir oglan daha katilacakti ve isim
arama calismalarina basladimistik.
Once Emir dedik ama ailede cok vardi. Sonra Emre de guzel diye dusunduk hatta bir ara ben Inan ismine taktim.
Sonra
bir sabah uyandim ve ismi Yunus olsun dedim. Neden bilmiyorum ama birden
isiniverdim bu isme. Icim sicacik oldu, sanki Yunus ismi onunla
butunlesti.
Sonra
da Hz. Yunus'un hikayesini bastan sona okudum. Baligin karninda Allah'a
her gun dua etmis ve herseye ragmen yasamisti. Baligin karnindan
cikinca da yaban kecisinin sutunu icerek yasama dort elle sarilmisti...
Ne de guzel dedim icimden, yine dusundum cok uydu ogluma bu isim diye. Oglum onun gibi guclu olacak diye..
Ama nerden bilecektim ki? Benim minigim hastaymis ve karnimda, kucucuk bedeniyle, Yunus Peygamber gibi tum zorluklara gogus geriyormus...
Sonradan
anladim icimin neden bu kadar isindigini. Meger ben hissetmisim.. Bir
yerde okumustum annelerin boyle seyleri hissedebilecegini. Zaten 16 haftalikken kalp
atislarinda bir farklilik oldugunu duyup, doktora bunu soran ben degil
miydim?
Demek ki hissetmistim, dogruydu.
Oglumun
kalp hastasi oldugunu ogrenince ismi daha bir anlamli geldi bana. Neden
Yunus dediklerinde gogsumu gere gere her yerde anlattim. Bu onun
mucadelesi olacak ve ismi gibi yasayacak dedim!
Hep
oyle niyet ve dua ettim. Yunus Peygamber nasil baligin karninda yasadi,
olmedi ve cikinca da yasamaya devam ettiyse benim de minigim oyle
yasasin dedim. Yunus Emre gibi diyar diyar gezip hikayeler anlatsin istedim. Allah'tan sadece bunu istedim.
Hatta esimin arkadasi Emre, ona Umut ismini cok yakistirmisti. Tesekkur ederiz Emre. O gercekten bizim umudumuz oldu, gelecegimiz oldu, mucadelemiz oldu cunku biz onun adini Yunus koyduk...
Adinla yasa oglum, bizimle yasa, saglikla yasa...
Yunus'un Annesi
No comments:
Post a Comment