Yunus ve Zeynep

Yunus'la Zeynep'in yollari kesisti...

Hayatta hicbir sey tesaduf degildir! 

Bunu bir kez daha ailecek anladik. Yunus'un dogumundan beri yasadigimiz olaylar bize her adimda bunu isaret etti.

Evimiz satildi, bugun tapu islemleri de gerceklesti. Ama asil size anlatmak istedigim mevzu bu degil. Evimizi 5 yasindaki minik Zeynep'e sattik. 

Evet, Zeynep 5 yasinda ama belki bir omure bile fazla gelecek seyler yasamis. 2012 yazinda, Datca yolunda gecirdikleri trafik kazasindan tam 26 saat sonra, kaza yerine 50 metre uzaklikta bir cukurda bulunmus. Kendi cabasiyle gitmis oraya Zeynep, hem de sadece 13 aylikken. Ucurumdan yuvarlandiktan sonra bu kucuk cukura siginmis ve anne babasini beklemis. Tam 26 saat sonra kurtarilmis Zeynep ancak anne ve babasi 70 metre yuvarlanan aracta hayatlarini kaybetmis.

Ailesini kaybeden Zeynebi, Dedesi, Babaannesi ve TSK sahiplenmis.

Anneannesi ve babaanesine teslim edilmis, velayetini de Babaannesi almis. O gunden beri de Zeynep icin cirpinip durmuslar. Ileride ona guzel bir yatirim olsun diye de bizim evimizi aldilar. Artik bizim evimiz Zeynep'in evi. 

Oyle sevindik ki Zeynebi tanidigimiza cunku ailesi ile de dost olduk. Yollarimiz oyle bir noktada kesisti ki, Zeynep adeta bizim oglumuzu hayat verdi...

Bugun tapu dairesinde de bu islemler gerceklestirirken babaannesi Aysel Hanim ile hem aglastik hem gulustuk. Nasil da guclu durmayi basarmis torunu icin. Zeynep'e hem annelik yapiyor hem de onun ileride rahat bir yasam surebilmesi icin cirpiniyor.

Kendisine ameliyatimizin one alindigini ve Yunusun morarip bayilmalarinin basladigini soyledigimde de bana sadece sunlari soyledi: "Rabbim verir, Rabbim alir, benim cocugumu aldi ama bana piril piril bir evlat verdi, sen de uzulme ve Rabbine sigin". Rabbime siginmadan bugunlerin gecmesi mumkun degil zaten arkadaslar. Oyle yaklasiyor ki Yunus olume... Kucagimda morarip bayildiginda bedeni cansizlasip yigiliyor. Olume hic bu kadar yakin olmamistim diyorum kendime...

31 Mayis icin planlanan ameliytimizin da one alinmasiyla hersey biraz ustuste geldi. Ama bunu da basaracagiz, inaniyorum. Zeynep'i cukurdan 26 saat sonra sag cikaran Allah'im Yunus'uma da ayni kaderi nasip etsin.

Sana burdan tesekkur ediyoruz Zeynep...Yunus'un da ikinci bir sansi var hayatta senin gibi.

Sizler de lutfen unutmayin lutfen; bu hayatta hic birsey tesadufi degil... 

Yunus'un Annesi

Zeynep ile ilgili haberler;

http://www.hurriyet.com.tr/zeynep-artik-hava-kuvvetlerinin-kizi-22234717

http://beyazgazete.com/video/anahaber/tv8-74/2012/12/26/sen-cok-yasa-elif-zeynep-bebek-359099.html

http://www.milliyet.com.tr/-tsk-nin-gulu-elif-zeynep-gundem-1974152/

Afksendiyos Kalangos

Umut doluyuz..

Sevgili dostlarimiz ve takipcilerimiz,

Bilmenizi istiyoruz! Cok ama cok umutluyuz! Yunus hala bizimle ve de yakininda dunyanin en iyi kalp cerrahina onu emanet edecegiz. 

Daha once gittigimiz hastanemizi radikal bir kararla biraktik ve de rotamizi Istanbul'a cevirdik! Gecen hafta da ailece kalktik Istanbul'a ufak bir seyahat gerceklestirdik!

Yeni doktorumuz Afksendiyos Kalangos. Ordinaryus Prof. Dr. Kalangos Hoca'miz ameliyatimizi yakinda yapacak. Once detayli bir kalp haritasi icin Nisan ayinda Atina'ya gidecegiz ve Mayis ayinda Yunus'u Istanbul Florance Nightingale'de, Hocamizin sihirli ellerine emanet edecegiz. Once Allah'a emanet kucuk Yunus sonra da ona...

Simdi bize soruyor arkadaslar; 'Neden ona gidiyorsunuz, neden kendinizi bu kadar maddi anlamda zorluyorsunuz, devletimizin herseyi karsiladigi hastanelerde neden yaptirmiyorsunuz?' diye. Emin olun siz de cocugunuz icin en iyisini isterdiniz. Bu kadar hayati bir ameliyatin en iyi sekilde yapilmasini isterdiniz. Iste bu sebepten..

Sahip oldugumuz maddi varliklarin satilmasi hic onemli degil, para bir var bir yok ancak saglik herseyden onemli. Onemli olan Yunus'umuz bir an once sagligina kavusmasi...

Kalangos Hocamiz ile ilgili daha sonra uzun ve detayli bir yazi yazacagiz. Simdilik bu kadar.

 

Yunus'un Annesi ve Babasi

Kalp Annelerine Sesleniyorum

Bu hafta sizin de haftaniz! Konjenital Kalp Hastaliklari Farkindalik Haftasi sizin icin de onemli cunku tum kalp kahramanlarinin arkasinda aslinda sizler varsiniz! Mucadelenizi tum dunyaya haykirmalisiniz!

Kalp anneleri, sizler yeryuzu meleklerisiniz. Cocugunuz hastayken, olumle burun burunayken hep yaninda oldunuz. Gozunuze uyku girmedi cunku belki de yarinin olmayacagi bir gunde bekliyordunuz...

Kalp anneleri, sizler bilinclisiniz cunku bu tibbi jargonun icinde en az doktorunuz kadar ve gucunuz yettigince cocugunuzun hastaligini ogrendiniz. Yabanci kaynaklardan arastirdiniz ve doktorlarin kapisinin onunde bu terimleri kullanarak sorularinizi sordunuz. Bazen onlarla tartistiniz.

Kalp anneleri, sizler surekli mucadele ettiniz ve yilmadiniz. En iyi hastane, doktor, yogun bakimlari arastirdiniz. En iyisini buldunuz ve her turlu maddi sikintiya gogus gerdiniz!

Kalp anneleri sizler umut isigi oldunuz cunku en kotu gunde bile umudunuzu kaybetmediniz. Cocugunuza sahip cikacak hastane olmadiginda bile yine de yola devam ettiniz ve sonunda aradiginizi buldunuz.

Kalp anneleri sizler mukemmelsiniz cunku cocugunuzun evdeki doktoru siz oldunuz. Ilaclarini her daim verip hicbir ayrintiyi kacirmadiniz! En ufak bir morarmasinda onun hayat mucadelesine destek oldunuz.

Kalp anneleri, sizler hep savastiniz. Gercekle savastiniz, sizi anlamayanlarla savastiniz, yorgunlukla savastiniz, gelecekle savastiniz, ama hicbir zaman sikayet etmediniz.

Kalp anneleri, aslinda sizler de en az cocuklariniz kadar birer mucizesiniz cunku siz bu yolu herseye ragmen sectiniz ve insanoglunun en buyuk korkusuyla yuzlestiniz.

Kalp anneleri, bu hafta sizin de haftaniz, cunku sizler olmasaydiniz kimsecikler kalp kahramanlarimizi tanimazdi..

Iyi ki varsiniz!!!

Yunus'un Annesi

Adini Yunus Koyduk

Yunus tam bes aylikti bu isme karar verdigimizde. 

Cinsiyetini ogreneli tam da 1 ay olmustu. Ayaz ailesine bir oglan daha katilacakti ve isim arama calismalarina basladimistik. 

Once Emir dedik ama ailede cok vardi. Sonra Emre de guzel diye dusunduk hatta bir ara ben Inan ismine taktim. 

Sonra bir sabah uyandim ve ismi Yunus olsun dedim. Neden bilmiyorum ama birden isiniverdim bu isme. Icim sicacik oldu, sanki Yunus ismi onunla butunlesti.

Sonra da Hz. Yunus'un hikayesini bastan sona okudum. Baligin karninda Allah'a her gun dua etmis ve herseye ragmen yasamisti. Baligin karnindan cikinca da yaban kecisinin sutunu icerek yasama dort elle sarilmisti...

Ne de guzel dedim icimden, yine dusundum cok uydu ogluma bu isim diye. Oglum onun gibi guclu olacak diye..

Ama nerden bilecektim ki? Benim minigim hastaymis ve karnimda, kucucuk bedeniyle, Yunus Peygamber gibi tum zorluklara gogus geriyormus...

Sonradan anladim icimin neden bu kadar isindigini. Meger ben hissetmisim.. Bir yerde okumustum annelerin boyle seyleri hissedebilecegini. Zaten 16 haftalikken  kalp atislarinda bir farklilik oldugunu duyup, doktora bunu soran ben degil miydim?

Demek ki hissetmistim, dogruydu.

Oglumun kalp hastasi oldugunu ogrenince ismi daha bir anlamli geldi bana. Neden Yunus dediklerinde gogsumu gere gere her yerde anlattim. Bu onun mucadelesi olacak ve ismi gibi yasayacak dedim!

Hep oyle niyet ve dua ettim. Yunus Peygamber nasil baligin karninda yasadi, olmedi ve cikinca da yasamaya devam ettiyse benim de minigim oyle yasasin dedim. Yunus Emre gibi diyar diyar gezip hikayeler anlatsin istedim. Allah'tan sadece bunu istedim.

Hatta esimin arkadasi Emre, ona Umut ismini cok yakistirmisti. Tesekkur ederiz Emre. O gercekten bizim umudumuz oldu, gelecegimiz oldu, mucadelemiz oldu cunku biz onun adini Yunus koyduk...

Adinla yasa oglum, bizimle yasa, saglikla yasa...

Yunus'un Annesi

Oksijen saturasyon duzeyiyle yasamak...

Yunustan once bilmedigim terimler.. 'Nefesim daraldi' lafini cok duymusumdur ama simdi gercegini yasayinca duymaya bile tahammul edemiyorum..

Minik Yunusun oksijen degerleri bizim icin cok onemli ve bunun kontrolunu saglamak da hayati onem tasiyor.

Anne karnindayken doktorlarin ongorusu yasamayacagi yonundeydi. Damarlari ters, kalbi sagda, bir suru deligi olan ve sag ventrikulu gelismemis bir kalp ile Yunus hayata tutundu. 

Yunusla ilgili yogun bakimdan ayilirken en cok duydugun kelimeler oksijen saturasyonu duzeyi oldu. Nedir bu diye sorgulamadim cunku zaten artik okudugum binlerce kaynaktan ogrenmistim bunu.

Yunus yogun bakimdayken hemsireler bizi bilgilendirip hep oksijen duzeyi 88 civari dediler. Cok sevindik! Cunku kalp hastasi bir bebegin bunu yasamasi anormal bir durumdu. Veya normaldi ancak bizim beklentilerimiz bu yonde degildi.

Sonra hastaneden cikarken 93'u bile gorduk. Normal bebeklerinki 95 civariydi ve Yunus sanki saglikli bir bebek gibi nefes almak icin cabaliyordu.

Tabii ki hastaneden cikarken bize soyledikleri bu duzeylerin mutlaka dusecegiydi. Ve oyle de oldu..

Yaklasik 3 aylik olmak uzere olan Yunusumuzun duzeyleri gittikce dusuyor. 

Son zamanlarda morarmalari da artinca bugun yine hastaneye gittik. Ve maalesef once 75'i gorduk sonra da biraz sakinlesince 78'i gorduk.

Oradaki hemsire hanim bana israrla bunun normal bir bebek icin son derece dusuk oldugunu ama kalp hastasi ve temiz kani pis kanla karisan bir bebek icin normal oldugunu soyledi.

Normal? Hayatimizda artik boyle bir kavrama maalesef cok yer yok. Normalin ve zorun karsiligi ailemiz icin artik cok farkli. Insanlarin yasadiklari normal hayati biz Yunus'u dogurmaya karar verdigimizde kapidan kovduk.

Artik bizim normalimiz cok baska. Normal insanlarin 95 civari olan oksijen saturasyon duzeyi bizim icin 75. 

Bugun buyuk oglumuzun oyun grubunun kurucusu ile karsilasip da Yunustan bahsedince, bu duruma nasil dayandigimizi sordu. Bir anne olarak gozleri doldu, ve sanirim normal bir hayatimiz olmadigi icin empati yaparken de yutkundu..

Evet bizim artik normal bir hayatimiz yok. Istedigimiz zaman evden cikamamak, istedigimizde es dost akrabalarla mikrop yuzunden gorusememek, insanlara telefonda hastaysaniz lutfen gorusmeyelim demek, surekli Yunusun nefesini dinlemek, yeni teshis konulan torticollis'i yuzunden devam eden fizik tedavilerimiz, gece boyunca boynunu sola cevirmek icin her yarim saatte bir kalkip durmak, yarini bilmeden yasamak bizim normalimiz artik.

Biz bunu elimizden geldigince kabullenmeye calisiyoruz...

Iste hepsi oksijen saturasyon duzeyi ile basladi.Artik bizim normalimiz 75...

Yunus'un Annesi

Biz cok mutluyuz.

Merhaba sevdiklerimiz ve takipcilerimiz,

Bugun bu yaziyi sizler icin yaziyorum. Bilmenizi istedigim bazi seyler var..

Bircok arkadasim gozyaslarina bogularak yazilari okuduklarini soyluyorlar. Haklisiniz, biraz duygu dolu olabiliyor, cunku Hakan ve benim en ozel duygularimizi burdan okuyorsunuz, yasadiklarimizi, Yunusumuzu ve Beramizi...

Yani kisacasi yogun ve ciplak bir duygu seline maruz kaliyorsunuz.

Ama dedim ya, bilmenizi istedigim birsey var diye.

Biz cok ama cook mutluyuz!!!

Yunusu dunyaya getirdigimiz icin hic pismanligimiz yok..Aksine onun her gulusu bu mutlulugu daha da yuceltiyor. Bazen Bera 'kardesim' diye bagiriyor sabahlari, bizim icin bu paha bicilmez bir mutluluk.

Huzur dolu yuvamiz cunku gunluk kargasalardan cok uzakta yasiyoruz. Eskiden problem olan hicbirsey ama hicbirsey problem degil artik. Daha da bir aile gibi olduk. Ve biliyor musunuz bizim icin hayat anlam kazandi. Once Bera ile yasadik bunu, simdi Yunus bunu pekistirdi.

Tabi ki de aileye katilan her yeni fert aileyi biraz daha bir butun haline getiriyordur ama Yunusun mucadelesi bizim icin bunu daha bir farkli kildi.

Evimize gelen arkadaslarimiz bilir, hersey yerli yerindedir, cunku ben daginikliga tahammul edemem. Simdi artik hersey ve her yer darmadaginik. Ama bu daginiklik oyle ironik bir duzen katti ki hayatimiza, onu bile seviyorum.

Onun icin siz de bizim icin veya yazdiklarimizi okurken duygulandiginizda hic uzulmeyin, yazik demeyin, aksine bilin ki gercekten bu aile cok mutlu!

Boyle bir cocuk dunyaya getirdigimiz icin biz hic de uzulmedik! Agladik belki, gozlerimiz patlayana kadar, zaman zaman belirsizlikten bunaldik, olumle burun buruna olmanin, olume bu denli yakin olmanin farkina vardik ama UZULMEDIK.

Lutfen bizim icin siz de mutlu olun cunku biz cok ama cok mutluyuz...Daha yapacak cok sey var.

Yunus'un Annesi

14 Subat Sevgililer Gunu Degil...

Kalp; kipkirmizi, kocaman, belki bir balon, belki bir kart, belki size sevgilinizin cizdigi minik ve sirin bir resim, ama en basit haliyle her zaman aski hatirlatan bir simge..

Yunus dogmadan once bizim icin de oyleydi.. 

Her 14 Subatta acaba esim hatirlacyacak mi ve bana ne alacak diye dusunurdum... Genelde Subat aylarinda uzun yurtdisi gezilerinde hatirlamaya firsati olmadiginda da trip atmak bana kalirdi..

Ama bu sene 14 Subat bizim icin bambaska bir anlama burundu...

14 Subat artik bizim icin Sevgililer gunu degil! 

Dunyanin her yerinde farkindalik yaratmak icin 14 Subat'i bu sene farkli kutlayan binlerce aileden biri de biziz. Cunku 14 Subat 'Uluslarasi Konjenital Kalp Hastaliklari Farkindalik Gunu'dur. 

Haydi siz de bu sene lutfen herkese bunu yayin, yayin ki dunyada ve ulkemizdeki yuz binlerce cocuk icin farkindalik olussun. 

Evet, acikcasi ben de benim basima gelmez diyordum, cocugum saglikli dogar, cunku zaten ailemizde herkes saglikli, genetik hastaligi olan yok, hatta abisi de sapasaglam diye dusunmustum... Ama belki siz, arkadasiniz veya bir yakininiz da ilerde kalp hastasi bir cocuk dunyaya getirebilir ve "100'de 1" olabilir. Unutmayin, tum dunyada her 100 cocuktan 1'i kalp hastaligiyla doguyor!

Gelin bu sene farkindalik yaratmak icin 14 Subat'i farkli kutlayin, aklinizin bir ucunda minicik kalplerin mucadelesi olsun ve bunu mumkun oldugunca dile getirin. Getirin ki ulkemizde de farkindalik artsin ve ihtiyaci olan aileler birbirini bulup, birbirine destek olsun...

Ulkemizde maalesef veriler cok kisitli oldugundan Avustralyadan alinan bazi verileri sizinle paylasiyorun:

Her gun 6 cocuk kalp hastaligi ile dunyaya geliyor.

1 yasin altindaki cocuklarda en cok olume sebep olan hastalik konjentital kalp hastaliklaridir.

Kalp hastaligi tanisi konan bircok bebek hayatinin ilk haftasi ciddi amelyatlar olmak zorundadir.

Her hafta 4 cocuk konjenital kalp hastaligi sebebiyle hayata gozlerini yumar.

Konjenital kalp hastaliginin gorulme sikligi her 100 cocukta 1'dir. Bu veri en cok bilinen Down sendromundan cok daha yuksektir. (Yaklasik 700'de 1)

Lutfen siz de bu sene Sevgililer Gunu olan 14 Subat'ta bu minik kalpleri hatirlayim ve elinizden geldigince es, dost, akrabaya bu hastaligin varligini yayin.

14 Subat Uluslararasi Konjenital Kalp Hastalikalari gununuz simdiden kutlu olsun!

Not: Yakinda kuracagimiz vakif icin sizlerden fikir, destek ve yardim isteyecegiz. Gonullu olarak bize yardimci olmak isteyenler olursa lutfen Hakan'a bu konuda mail atsin. 

Gonullu olmak istemeseniz de kapinizi calabiliriz, haberiniz olsun :) 

Yunus'un Annesi

Yakinlara ve Arkadaslara Tavsiyeler

Empati kurmak ile tecrube etmek cok farkli seyler. Insanoglu, bu tarz bir olayi tecrube etmeden, konuyu tam anlamiyla anlayamiyor.

Cocukluk arkadasimin minicik ogluna skolyoz teshisi kondugunda, bircogumuzun yaptigi seyi yaptim. Nadiren durumunu sordum, ameliyat oldugunda ziyaret ettim, gecmis olsun dedim, yani rutin seyler. Yunus'un durumunnu ogrendikten sonra, aslinda ona ve ailesine yardim etmek icin yapacagim ne kadar cok sey oldugunu buyuk bir uzuntuyle anladim. Kardesini kaybetmis baska bir arkadasimin bir kere bile yanina ugrayip, 'Anlat' dedigimi hatirlamiyorum. Normal arkadasligimiz devam ederken, bu acisini gundeme getirmekten kacindigimi cok uzulerek farkettim.

Eger bir yakininiz benzer seyler yasiyor ise, sizlere cok nacizane tavsiyelerim var.

1. Dinleyin, dinleyin ve yine dinleyin. Yorum yapmadan once, durumu anlamaya calisin. Anlatacaklari cok sey var. Cocuklarinin gecirecegi operasyonlari da konusun, bu operasyonlarin basarisiz olma ihtimallerini de. 'Ben ne diyecegimi bilemiyorum' veya 'Bunu konusmak bana cok aci veriyor' diyorsaniz, cok uzgunum ama cok bencilsiniz cunku yakininiz, sizin konusamadiklarinizi zaten her saniye dusunuyor.

2. Durumlarinin detaylarini anlamaya calisin. Anlayin ki kendilerini bunca Latince tibbi terim arasinda yalniz hissetmesinler. Tek bildiginiz rahatsizligin ismi olmasin.

3. Onlari mutlu edecek kucuk jestler yapin. Hastane ziyaretlerinin ardindan kapilarini calip sevdikleri bir yemegi goturun, iki sinema bileti alin, yuzlerini guldurun. Ben ne yapabilirim ki, doktor ziyaretlerinden sonra arayip soruyorum ya' demeyin. Size ihtiyaclari var. Kotu gun denir ya, iste bu o kotu gun. Bugun desteginizi hissetmezlerse, yarin varliginizin onlar icin onemi olmayabilir.

Yunus'un durumunu ogrendikten iki hafta sonra, bir arkadasim zorla evine yemege cagirdi bizi. Cok gitmek istemedik ama buyuk oglumuz icin degisiklik olur diye gittik. Bera'nin en sevdigi yemegi yapmislardi ve harika bir aksam gecirdik. O aksam yemegini hic unutmayacagiz.

Tesekkurler Ozturk Ailesi :)

 4. Yasadiklarinin ne kadar ZOR oldugunu yuzlerine tekrar edip durmayin. Bunun farkindalar. Bir de aciyarak, uzun Yesilcamvari bakislar atmayin, cok komik oluyor :) Durumu ele alirken soyle dusunun: 'Bu insanlar hayatlarinin en zor donemlerinden geciyor. Bunu kolaylastirmak icin ben ne yapabilirim?'. Soylediginiz ve yaptiginiz herseyi hayatlarinin sonuna kadar hatirlayacaklar, emin olun.

5. 'Bir ihtiyaciniz olursa ara' demeyin. Size ihtiyaclari var zaten, ama sizi arayip, 'Size ihtiyacimiz var' demeyecekler. Siz onlari arayin.

6. Kalp anomalisi olan cocuklarin ameliyat oncesi ve sonrasi hasta olup zayif dusmemeleri cok onemli. Hasta iseniz veya hastalik supheniz varsa, hastaligi atlatana kadar onlardan uzak durun. Cocuklarinin sagligini pazarlik konusu yapmayin.

Anlattiklarim yasadigimiz tecrubelerin sonucudur. Tek istegim burayi birilerinin okuyup, sevdikleri icin dogru seyi yapmasi.

Yunus'un Babasi

Kucuk Kalplere sans taniyin...

Su an bu sozcukleri yazarken dahi celiskili ifadeler kullanmami lutfen normal gorun. Ben de sonucta sizin gibi bir insanim ve her gun yanlislarimi ve dogrularimi sorgularim..

Evet biz, Yunusun annesi ve babasi olarak ona sans tanidik. Bircok insan bizimle bir araya geldiginde once bunu sorguladi. Bilmiyor muydunuz dediler?

Evet, biliyorduk elbette, ayrintili ultrasonda o aci haberi ilk aldigimizda biz de dusunduk. Hatta esimle Hacettepe Hastanesinin Cocuk Acil bolumunun onundeki banklara cokerek hickiriklara boguldugunuzda yasal olarak 1 haftamiz vardi. Ama kiymadik, kiyamadik...

Daha fazla devam etmeden sunu da solemek isterim. Hamileliklerini kalp hastaligi veya baska bir anomali dolayisiyla sonlandiran anneler de elbette bu yollardan gecti ve kendi dogrularini yaptilar. Kimseyi kinamiyoruz ve elestirmiyoruz, bizim dogrumuz buydu.

Evet biliyordum, Yunus bize gelirken belki kalbi yarim olacakti ama biz ona tam bir hayat vermeye hazirdik. Abisi, annesi ve babasi olarak belki onun icin tam bir hazirlik yapamadik; besik alamadik, oyuncak, bebek arabasi, kiyafet bile alamadik ama onun yasayacagi omru tamamlamaya hazirladik kendimizi.

Bu cok da kolay olmadi, bir gun kalktik agladik, bir gun sizladik, bir gun gulduk, baska bir gun birbirimize sarildik.. Inisler ve cikislar cok oldu bu fikre alistirirken kendimizi ama en sonunda suna karar verdik: onun o kucuk kalbine sans tanimaliyiz...

Eger sizler de bu yollardan geciyorsaniz lutfen durun ve dusunun.

Belki de size soyledikleri gibi olmayabilir. Belki de bebeginiz sizinle uzun yilar yasamak icin geliyordur ya da sizin kokunuzu minicik icine cekip bu dunyaya veda edecektir.

Degmez mi onu bir gun dahi gormeye?

Degmez mi kokusunu icinize cekmeye?

Degmez mi o minicik ellerini tutmaya?

Deger, inanin ki deger...

Biz yasadik ve gorduk...

Asla yasamaz dediler Yunus icin, dogdugu anda olur, olmezse de hastanede gecer omru dediler.

En kotusu de ameliyat edilecek sartlari olusmazsa, hasta haliyle eve gondeririz dediler..

Dogumundan 2 gun sonra yogun bakimdan taburcu olunca esimle doktorlara kosup, 'Birsey yapilamayacagi icin mi gidiyoruz?' dedik.

Hayir, hersey bekledigimizden daha iyi dediklerinde dunyalar benim oldu.

Bu yaziyi yazarken size sadece ornek olmak istedin, gorun istedim, yasamaz dedikleri halde yasayan minigimizle mucadelemezi gorun istedim..

Ve bilin ki, karariniz ne olursa olsun, onun icin herseye deger..

Onun kucuk kalbine sans taniyin...

Yunus'un Annesi

CHD Bir Anne icin ne demektir?

Chd nedir?

Kacinci haftada belli oldu, neden sonlandirmadiniz, diger cocugunuza yazik, cok zor bir surec olacak gibi soylemlere minicik bebeginizi bir kez koklamak pahasina kulak tikamaktir.

Chd nedir?

Cocugunun gozlerinin icine baka baka bir gun belki bu hayattan sizden once ayrilacagini kabullenmektir.

Chd nedir?

Cocugunuzun abisi ya da ablasi varsa onlarin hayatlarinin kisitlanmasi demektir; nitekim ev ortaminda fanusta yasar gibi yasamaya alismaktir.

Chd nedir?

Oksurukten korkmak, burun akintisindan tirsmak ve gripten kose bucak kacmak demektir.

Chd nedir?

Mikroptan uzak kalabilmek icin evi surekli kirklamak ve antibakteriyel jellerle icice yasamaktir.

Chd nedir?

Oksijen saturasyonu duzeyi nedir bilmek ve oksijen saturasyon duzeyine gore hayatini adapte etmektir.

Chd nedir?

Kalp anomalisi olan bebeginizi dunyaya getirmeye evet derken, asla normal bir yasaminizin olmayacagini kabullenmektir.

Chd nedir?

Sosyallesme isteginizin kursaginizda kalmasi ve surekli paranoyak gibi insanlarin hasta olabileceklerini dusunmektir.

Chd nedir?

Doktorlarin umut yok, ameliyat olsa dahi yasamayabilir demesine alismaktir.

Chd nedir?

Konustugunuz insanlarin size kalbi delik birini taniyorum ve simdi sapasaglam veya kalbi sagda olsa da yasayan cok insan var demesini dinlemek ve caresizce basini sallamaktir cunku artik tekrar anlatmaya mecalinizin olmamasidir.

Chd nedir?

Eskiden kalp seklinin askla olan simgesel baglantisini dusunurken birdenbire insan kalbini en ince ayrintisina kadar bilmek, ventrikul, aort, hipoplastik kelimelerini hatmetmek ve insanlara defalarca aciklamaktir.

Chd nedir?

Disardan saglikli gibi gorunen cocugunuza bakip, hicbirseyi olmadigini soyeleyen ve abarttiginizi dusunen insanlara durumu surekli aciklamak ve en sonunda vazgecmektir.

Chd nedir? 

Dunyada en cok bebek olumune sebep olan bu illet konusunda arastirmalarin cok kisitli oldugunu kabullenmektir.

Chd nedir?

Gece surekli kalkip cocugunuzin nefesini dinlemek; yataginin basinda gece 3'te uyanip, onunla bir gun daha gecirebilmek icin dua etmektir.

Chd nedir?

Gece uykunuzun bir daha uzunca bir sure deliksiz olmayacagini bilmektir.

Chd nedir?

Baskalarinin cocugunuzun hayatiyla ilgili kararlari vermesini kabullenmektir.

Chd nedir?

Plan yapamamak, gelecegin belirsizligine alismak ve buyuk adimlar atamamaktir.

Chd nedir?

Eskiden onemliymis gibi gorunen bir cok seyin son derece onemsizlesmesidir, zira artik zaman kavrami bile degismis, gununuzun her ani, ailenizle gecireceginiz hazineye donusmustur.

Chd nedir?

Omur boyu sucluluk duygusu tasimaktir; hamileyken sizin yaptiginiz birseyin mi kalbinin gelismesine engel oldugunu dusunmek, senaryolari surekli bastan sona oynatmak ve derin bir bosluga kendinizi birakmaktir.

Chd nedir?
Bazen insanlarin sizi anlamamasi ve asiri hassas davrandiginizi dusunmeleri hatta size bu konuda alinabilmeleridir. Ama sizin icin bunun hic onemi yoktur cunku sizin icin en onemli sey cocugunuzun gozlerinin bir gun daha parildadigini gormektir.

Chd nedir?
Hersey ragmen hayatta mucizelerin olduguna sahit olmaktir. Cocugunuzun her nefesinde bunu herkese haykirma istegidir.

Chd nedir?

Harcayacaginiz her kurusun belki de ilerde onun kalbini onarmak icin gerekli olabilecegini dusunerek gidim gidim birikim yapmaktir.

Chd nedir?

Yarim olmak, bolunmektir. Kalbi yarim olan cocugunuzun saglik problemleriyle ilgilenirken, digerine ilgi gosterememenin acisini bagriniza basmaktir. Hastanede dahi ona zaman ayirmaya calismaktir.

Chd nedir?

Yavrunuzun hayata tutunmasini gordukce, doktorlara ve dunyaya inat, yataktan kalkip derin bir nefes alarak ve sahip olduklariniza sukrederek, her gun ama her gun savasmaya devam etmektir.

Chd nedir?
Ailenizin birbirine siki sikiya baglanmasini mutlulukla izlemektir.

 Chd nedir?
Umuttur, caresiz kaldiginizi hissettiginizde umudunuza sahip cikmaktir.

Chd nedir?
Sevginin en ozeli, en buyugu ve en anlamlisidir. Belki bir gun, belki bes ay belki de yillar sonra sizi terkedebilecek olani kosulsuz sevmektir ve her daim bu sevgiyi ona hissettirmektir.

Chd nedir?
Sahip olunana zaman denklemi disinda sukredebilmektir.

Yunus'un Annesi

Anne ve Babaya Mektup

Yunus'un dogumdan sonra ilk EKO'su yapiliyor.

Sevgili Anne,
Sevgili Baba,
Kardesim,

Biliyorum cok zor...

Cocugundan daha uzun yasama ihtimali aklinin ucundan hic gecmemisti daha once ya da hic bu kadar gercek olmamisti.

En zoru sanirim ikinci gorusu almak icin gittigin doktor ziyareti.

Daha farkliydi hayallerin, biliyorum.

Biliyorum, gercekten zor...

Ve kimse seni anlamiyor. Benim kuzenimin cocugunun da kalbi delikti, iyilesti diyorlar sana.

Hayir, bu oyle degil diyorsun, dinlemiyorlar...

Bugun o gun olmayabilir ama bir sabah uyanip, derin bir nefes cekeceksin ve herseye hazir oldugunu hissedeceksin, inan bana. Ben seni annenden, kardesinden, en yakin arkadasindan daha iyi taniyorum ve anliyorum. Bir gun normale donecek hersey ve alisacaksin.

Belki cok zor oldu ama hayatin dumduz bir cizgi olmadigini ogrendin sen bugun. Zor kelimesi yepyeni bir anlam kazandi artik senin icin. Diger insanlarin zorlari artik senin icin cok anlamsiz...

Yunus'un Babasi